Na een eerste (en inderdaad zeer vermoeiende) dag op SPIEL in Essen, de grootste bordspellenbeurs van Europa, zou het de tweede dag helemaal anders gaan. Tenminste, dat was de bedoeling. Minder kopen en meer spelen. Dat lukte maar deels…
Na de ervaringen van de eerste dag en de heftige verhalen van andere bezoekers heb ik maar besloten om niet met de auto naar de tweede dag te gaan. De auto stond prima in de garage van het hotel (bij het Berliner Platz) en dus zou ik rustig richting het Messegebouw afreizen met de U-bahn.
Ninja van Boardgameninja vergeleek het eerder als ‘mensen die op Tokyo-achtige wijze’ in de metro werden gepropt. Dat klopte wel ongeveer. Het enige wat nog ontbrak waren de bezems om iedereen in de metro te proppen. Zelfs de koele Duitse metrobestuurder viel even uit zijn rol, terwijl hij overduidelijk scheldend in zijn cabine zat.
Maar Duitsers zouden Duitsers niet zijn, als ze de klus klaarden en dus liep ik rond 09:40 richting het Messegebouw. Maar daar stuitte ik op een verrassing: iedereen kreeg te horen dat de wachtruimte voor de Ingang West vol was en moest doorlopen naar Oost. En daar arriveerde ik dus rond 09:50, alwaar volgens Duitse traditie om 10:00 uur stipt de deuren opengingen van hal 7 naar hal 6.
Waar de eerste dag nog steeds in het teken stond van ‘kopen, kopen, kopen’, wilde ik deze dag wat meer aan spelen toekomen. En er stond één spel bovenaan de lijst: Rats of Wistar. Ik wist niet helemaal zeker of dit spel een toevoeging aan mijn collectie moest worden. Maar van de ingang van hal 6 was het een enorm eind lopen naar hal 3, waar het spel gedemonstreerd werd. En dus… ja, hoor: iedereen die door Ingang West wel naar binnen kon, die had al een plekje bemachtigd bij de toch talrijke tafels.
En dus belandde ik iets verderop bij Indie Board & Cards waar de nieuwe Terraforming Mars klaar lag. En dus schoof ik aan bij een gezellig Nederlands stel (hij de newbie, zij de gamer) en kreeg ik van een vriendelijke Brit het spel uitgelegd. Maar na twee ronden kreeg ik toch het idee dat het spel toch écht anders in elkaar zat. Dat klopte ook, want ik zat niet bij Ares Expedition, maar bij Terraforming Mars The Dice Game.
In dit spel, en de titel geeft het wel een beetje weg, draait het om dobbelstenen. Die dobbelstenen, die alleen gegooid worden als je produceert, vormen je grondstoffen voor je kaarten. Het is een beetje een turbo-versie van Terraforming Mars die vooral praktisch is als je geen twee uur de tijd hebt om het origineel te spelen. Dat ik laatste werd heeft geen rol gespeeld bij het feit dat ik het spel niet kocht, maar het voegt ten opzichte van het grote spel niet veel toe.
Later op de dag kreeg ik het nog voor elkaar om een tweede spel te spelen: Rome in a Day van Alley Cat Games. In dit geval werd ik vergezeld door een Zwitser en een Duits stel. In dit spel, en het heeft daarbij veel weg van Isle of Skye, moet je je verzameling hexagonnetjes met gebieden erop verdelen en je buurman/vrouw mag er dan één komen weghalen. Maar dat mag jij zelf ook bij een ander. Het spel speelt zeer vlot, waarbij de grootste onduidelijkheid steeds zat in ‘bij wie mag ik/jij/hij/zij nu iets weghalen’. Toch ging deze wel in de tas.
En die tas… tsja. Die was minimaal net zo gevuld als de dag ervoor. Drie spellen mee voor de kinderen (Minecraft Familie, Ravensburger; Mario Kart 1000 km, Jumbo en The World Game van een Slovaakse uitgever). Ook twee knuffels van de Dice Tower voor de jongens (die inmiddels de namen Hond en Henk van Poes hebben gekregen).
Veel meer spellen heb ik niet gespeeld. Vrijwel altijd zaten de tafels vol en dus ging je verder op zoek naar andere dingen. En dat bleek ook bijzonder slecht voor mijn budget. Oh, die is ook leuk! En die ook!
En toen zat het er alweer op, mijn allereerste Spiel. Het was bijzonder leuk om het een keer meegemaakt te hebben, maar het is wel verdraaid vermoeiend. Tegelijkertijd is de sfeer zo enorm gemoedelijk, zoals me ook wel was voorspeld. Op alle dagen heb ik mensen geïnterviewd en slechts één keer kreeg ik te horen dat die persoon ‘liever niet opgenomen’ wilde worden. Iedereen doet mee, iedereen is enthousiast.
De uitkomsten, alle gesprekken en iedereen die ik gesproken heb, komen in de zesde aflevering van de Speloptafel-podcast aan bod.
Voor de mensen die de komende twee dagen nog naar SPIEL gaan: veel plezier. Voor de uitgevers: veel respect!
