Na dagen van aftellen is Essen dan toch eindelijk aangebroken. Alles was ingepakt, genoeg mensen waren gesproken voor adviezen en dus vertrok ik donderdagmorgen 5 oktober richting Duitsland. 205 kilometer.
En dus stapte ik rond half acht in de auto (zodat ik nog rustig afscheid kon nemen van echtgenote en die van 6 en 8) richting het oosten. Op wat ochtendspitsperikelen na verliep de trip vrijwel probleemloos. Ik verblijf in de Premier Inn (niet die bij het station, die een niet functioneren keuken schijnt te hebben op dit moment), maar die bij Berliner Platz.
Ik kreeg als advies om vooral niet te proberen om bij openingstijd bij het beursgebouw te zijn. En dus stapte in om iets over tien uur in de metro richting Die Messe. Maar ik was dus niet de enige die het zo bedacht had. Kijk, Duitsers kunnen iets regelen, maar het was wel als een stel sardientjes in de metro met z’n allen. En dat zou een trend zijn die later in de dag doorgetrokken werd.
En zo werd ik de hele dag heen en weer geslingerd tussen ‘wauw, wat is het groot’ en ‘oh wat is het druk’. Normaal gesproken ben ik iemand die vrij gestructureerd aan het werk gaat, maar dat was in deze massa niet echt mogelijk. Als een kat in een groot pakhuis liep ik rond en rond, verbaasde ik me over alles dat werd aangeboden en zag ik tal van spellen.
Pas na drie uur verliet ik voor het eerst hal drie. Toen had ik ook al een eerste spel achter de rug, wat op de beurs ook mijn enige bleek te zijn. Ik werd bij de stand van Looping Games door een demo’er gevraagd of ik erbij kwam zitten. En dus zat ik daar met een Duitser en een andere Nederlander achter het spel Urbify. Een geinig waarbij je met tegels je stad moet bouwen en continue meeples pakt en weer terughaalt. Het spel stond op mijn short-list en het heeft wat leuke mechanismen, maar het gaat toch niet mee in de tas naar huis.
Welke spellen waren populair? Moeilijk te zeggen in de drukte, maar er waren lange rijen voor The White Castle (Devir Games), Evacuation en Shipyard 2nd Edition (beide Delicious Games). Uiteraard was het ook druk bij de grootste Duitse uitgevers als Pegasus, Schmidt Spiele en Feuerland. Uiteraard waren er weer genoeg spellen snel uitverkocht, zoals Coffee Rush (Korean Board Games) en World Wonders (Arcane Wonders).
Ondertussen sprak ik ook tal van bezoekers uit Nederland en België, net als uitgevers. Allen zagen ze dat het wel redelijk druk was, maar of het echt zo druk is als in 2019, dat durven ze nog niet te zeggen. Het zou zomaar kunnen, vonden ze.
Mijn plan om heel de dag rond te struinen op de beurs viel wel in het water. In de loop van de middag was ik helemaal gesloopt. Om vijf uur zat ik in de metro terug naar het hotel om van een welverdiende douche te genieten. De meeste inkopen zijn gedaan. Morgen maar eens kijken of er meer te spelen valt.
Komende zondag verschijnt de zesde aflevering van de Speloptafel-podcast met allen belevingen en gesprekken van SPIEL.
Je was gewaarschuwd hè 😉
Leuk verslag! Veel plezier de komende dag(en).